وقتی که زندگی را مثل سیبی ترد گاز زده ایم
یا با آن سرخوش مثل یک ماهی بازی کرده ایم
وقتی با سرانگشت ، آبی آسمان را لمس کرده ایم
دیگر چشم انتظار چه می توانیم باشیم؟
نه سحرگاه خدایان،که سپیده دمی راستین
با آجرهای خاکستری و تار
و روزنامه فروشانی که جار می زنند:جنگ!
لوییس مک نیس
|
<< Home