من و همسایه ها از خواب ناز برخاستیم
صداها در خلا می پیچد
آه ! چه برفی نگاه کن
چراغ های برق ، کلاه های سفید نمدی خود را بر می دارند
تعظیم م یکنند و می گویند: صبح بخیر
عالیجنابان ، شهروندان درجه دوی اجتماع
صبح بخیر ، شهروندان درجه دوی اجتماع

و من و همسایه ها
کلاه هایمان را روی سر فشار می دهیم
در کت هایمان فرو می رویم
چه لذتی دارد گوش دادن به صدای خش خش پا بر روی برف

به اداره می روم
می گویم سلام عالیجنابان همکارهای درجۀ 1 ما
عجب برفیست امروز ، نه؟