Freitag, August 19, 2005

بنویسیم ایران ، بخوانیم کشور انزوا...جلوی در بزنید: صدور انقلاب تمام شد!

برای اولین باره که برای اسرائیلی ها ناراحتم و فکر میکنم مورد ظلم قرار گرفتند. حالا که با فلسطین به توافق رسیدند و باید مردم اسرائیل که فکر کنم حدود سی هزار نفر هم هستند ، خونه و زندگی هاشون رو توی غزه ول کنند و برن به جایی که دولت براشون تهیه دیده. مردم فلسطین هم 40 ساله که این بدبختی ها رو دارند تحمل میکنند. تازه وقتی خونه هاشون رو با بولدوزر تو سرشون خراب می کردند ، کسی نبود که بهشون پیشنهاد یک خونه بهتر بده. ولی بی خانمان شدن ربطی به مسلمان و یهود نداره...همه از این قضیه ضرر می کنند و ناراحت میشن.
دیروز هم مثل اینکه آخرین روز تخلیه غزه بود ، ولی دولت اسرائیل هنوز موفق نشده مردم رو بیرون کنه. بعضی ها دو دستی خونه و زندگی شون رو چسبیدن و حاضر نیستن جم بخورن. چیزی که این میون جالب بود ، دستور دولت اسرائیل بود برای اینکه با مردم بد برخورد نشه! اولین کاری که پلیس میکرد دلداری دادن به مردمی بود که روی زمین دراز کشیده بودند و یا داشتند گریه می کردند . ولی اگر حاضر به ترک نمی شدند ، اجازه داشتند بدون اینکه به طرف صدمه ای بزنند ، دست و پاش رو بگیرند و از خونه بیرون بکشند. برای زن ها هم از پلیس های زن استفاده می کردند. البته من نمی دونم این همه طفره و تقلا برای چی بود؟ به تمام خانواده هایی که بی خونه شده بودند یک خونۀ خیلی بهتر داده بودند. مثلآ یک خانوادۀ 4 نفری بودند که بهشون یک خونه 5 اتاق خوابه با دو حمام داده بودند. احتمالا مسئله شهر و دیار هست که اینها حاضر نیستند برن. این هم معضلی شده برای دولت اسرائیل.
وقتی غزه رو نشون میداد یک چیز دیگه هم خیلی نظرم رو جلب کرد. میدونید؟؟ دولت ایران و اسرائیل از غیر عادی ترین و افراطی ترین دولت های جهان هستند. این غیر عادی بودنشون بر میگرده به برخورد این دو تا دولت با مردم کشورهاشون ، ولی دقیقآ در دو قطب مخالف. اسرائیل خیلی به فکر مردمش هست و خیلی مراقبه که یک وقت اونها از دستشون ناراحت نشن. این موضوع میتونه عوامل مختلفی داشته باشه. یکی از اونها اینه که امت یهود خیلی کم تعداد هستن و وقتی مسئله اقلیت پیش میاد ، همه میدونیم که اتحاد رو به دنبال داره. البته فقط مردم این وسط مطرح نیستند ، بلکه مصلحت های خود دولت هم نقش اصلی رو بازی میکنه. به هر حال دولت اسرائیل برای رفاه حال مردمش تا به حال حقوق خیلی ها رو زیر پا گذاشته و خیلی ها رو کشته و آواره کرده. خوش به حال مردم اسرائیل!!!

حالا دقیقآ در نقطه روبه روی دولت اسرائیل ، دولت ایران قرار گرفته. دولتی که شدیدآ با مردم خصمانه رفتار میکنه. با مردمش همدل نیست. مصالح اونها رو اصلآ در نظر نمی گیره. بلکه دولت ایران که خودش از چند مجموعه دولت تشکیل شده و هر کس به نحوی برای خودش رئیسه ، تنها به فکر اون مجموعه خودشون هستند و هر کس هم که بهشون اضافه میشه تا خودش رو نبنده زمین رو خالی نمیکنه. در واقع توی ایران همون ماجرای مزرعه حیوانات اتفاق می افته که یک سری از یک سری دیگه برابر ترند. در برخورد ارگان های دولتی با مردم هم همین موضوع رو میبینیم. ادارات ، پلیس و وزارت خانه ها و هزار مرکز دولتی دیگه...
پلیس موضعی دقیقآ مقابل مردم داره. در همه جای دنیا به پلیس فحش هم میدهند ، ولی فکر کنید شما اگر به پلیس فحش بدید چه اتفاقی براتون می افته. باور کنید سر از زندان اوین در می آورید. یا اینکه دولت ایران بارها به بهانه دین و اسلام مقابل مردم قرار گرفته است. کدام یک از ما جرات داریم به یک آقای ریشو با لباس شخصی که به ما گیر داده است برخورد کنیم؟
حقیقت این است که نه رژیم ایران با مردم دوست است و نه مردم با رژیم. چیزی که رژیم برای مردمش ساخته وحشت و تقابل است با دورغ گویی و ریا . اینها شاید هم حربه های دولت برای تداوم بیشترش باشد . همانطور که دیدیم چه خوب هم جواب داد و این رژیم علارقم روز شماری و شمارش معکوس مردم برای سرنگونی اش ، روز به روز جری تر و سخت تر میشود و چطور با همین اساس های نظامش پایه هایش رو قرص کرده است.
بعله !! این همان نقطه مشترک ایران و اسرائیل بود. اسرائیلی که ایران هنوز به رسمیت نشناخته اش و خواسته با صدور انقلاب از زمین ریشه اش را بکند. آخ ! گفتم صدور انقلاب ، یاد خمینی افتادم. بالاخره کار صدور انقلاب و مداخله در امور کشور های دنیا چه شد؟؟ مگر دیگر جایی هم مانده که بشود انقلاب صادر کرد؟؟ مردم لبنان که چند سال است خوب و خوش زندگی میکنند و خودشان و دولت شان یادشان رفته ایرانی ها چه ها کردند برایشان . فلسطین واسرائیل هم که دیگر کارشان تمام شده و همه با صلح و صفا دارند میروند جایی که 50 سال پیش و از اول کار ، قبل از این همه خونریزی می رفتند. حالا سر تنها کسانی که کلاه رفته است ، همان ها هستند که در کار کشورهای دیگر موش می دواندند و خودشان هم کیف می کردند. حالا از قبل هم منزوی تر شده ایم. کاش امام زنده بود میدید با آن صدور انقلابی که برایمان به ارث گذاشت ما را به قعر کدام جهنم فرستاد. حالا اگر ایران بخواهد اسرائیل را به رسمیت بشناسد دیگر با خواری و خفت است. آن زمان که باید ماهی را از آب میگرفت سرشان را کرده بودند زیر برف. مردمی که این همه کشته دادند با قصاب هاشان آشتی کردند ، آنوقت ما شده ایم کاسه داغ تر از آش. دلم برای رژیم میسوزد که اینهمه نیرو و پول فرستاد به فلسطین ، در حالی که ملت خودمان در فقر غوطه می خوردند و بچه ها در حلبی آباد های رژیم آخوندی از گرسنگی جان می دادند . حالا می بینند که همه دود شد و رفت هوا. مردم فلسطین هم قدرشان را نمی دادند و یادشان رفته است که چه کردند. و فلسطین هم به کشورهایی پیوست که ایران را به چیزی ش ندارد . و برای انتخابات ریاست جمهوری آینده فکر کنم دیگر همین 7 تا کشوری هم که بهمان تبریک گفتند که همچین آدمی آمده شده رئیس جمهورمان تبدیل شوند به دو تا کشور.
دیگر توی دنیا تنهای تنها شده ایم. خوب است اسم کشورمان را عوض کنیم و از ایران بگذاریم تنها.