1.پسربزرگشون هفته پیش مرد. کل خانواده شون احساس مظلومیت می کنند و هر دستوری دلشون می خواد به این و اون میدن. چشم هاش رو ریز کرده بود و با مظلومیت بهم میگه : مارال جون! میشه بری برام از تو یخچال قرص هام رو بیاری. آدرس میده: توی در یخچال. پشت شیشه آبلیمو ، یک بسته قرص ریزه. لجم گرفته بود ، ولی باز به خاطر دلسوزی رفتم آوردم.
ملت دارن برام چشم و ابرو میان و چند نفری هم می زنن توی سر خودشون . ولی نگرفتم . بیا بگیر! گرفت. خنده اش هم گرفته بود . نمی دونست چکار کنه . مثلا نباید می خندید. بهم میگه خاک تو سرت !!! یعنی چی ؟ خاک تو سر خودت. دوست های غول چماقش هم نیش هاشون باز شده بود تا بناگوش . زنها در گوشم گفتن احمق ، قرص ضدحاملگی آوردی. اوففففففففففف! تا تونستن تیکه انداختن.
به من چه؟ من از کجا بدونم قرص ضد حاملگی چیه. مگه مثل جنده خانوم هایی که اونجا بودن ، تو کشوم پره از این آت و آشغال ها و روزی صد تا میدم پایین. قبول دارم برای اطلاعات عمومی هم که شده باید برم این چیزها رو یاد بگیرم! ولی اولا اینها هم ریز بود و هم پشت شیشه آبلیمو . خوب من از کجا بفهمم ! دوما خاک تو سر خودش و بعضی های دیگه، که توی اون خونه که هیچ زن شوهر داری زندگی نمیکنه و خودش هم مجرده قرص ضد حاملگی پیدا میشه. یکی بگه به چه درد میخوره! معلومه دیگه...
از بس مسخرم کردن پشیمون شدم که دفعه پیش که مربی مون گفت بخورم، قبول نکردم. مسابقه حیاتی بود و من حتما باید بازی می کردم. مربی مون گفت بخور تا بتونی بازی کنی. من هم از همه جا بی خبر . گفتم خوب بده تا من وخورم. انگار قرص اکسه! بچه ها بهم گفتن ، خوردی و مردی. گفتن حالت خیلی بد میشه. این شد که نخوردم و همینطوری رفتم بازی کردم. و این تجربه گرانبها رو به قیمت مسخره شدن توی جمع از دست دادم.

2. همه دور هم نشستن و دارن از خصیصه های یک دختر و یک پسر خوب برای ازدواج صحبت می کنند. دوباره عقل ناقصم رو به کار گرفتم تا یک چیزی پیدا کنم ، بگم . یک وقت نکنه بگن این دختره لاله! فلان پسر گفته من زنم باید لیسانس فنی داشته باشه. سفید باشه . اهل مطالعه باشه. موهاش مشکی پر کلاغی باشه . لباش عین آنجلینا جولی باشه. چشم هاش مثل مونیکا بلوچی باشه. بدنش مثل جنیفر لوپز باشه....اوهووووووو! بابا صبر کن با هم بریم. یکی از پسرهای جمع گفت اگر پیدا کردید خواهرش هم واسه من. بابائه بهش چشم غره رفت. خوشم آمد.
چقدر ماشالا آقایون ملاک دارن برای انتخاب! برای اینکه لال از دنیا نرم ، گفتم اینا که چیزی نیست . معیار این آقا رو بگم همگی کپ می کنید. یکی از آشناها سپرده براش یه زنی پیدا کنیم که غوزک پاش تپلی مپلی باشه! ... اینو که گفتم چنان سکوتی شد که دوباره فهمیدم حرف ناجوری زدم. مامان داشت برام خط و نشون می کشید و بابا هم سبیل هاش رو می جوید. یکی سرفه ای کرد و سکوت مجلس رو شکست : خوب داشتیم می گفتیم.

پریسا با ایما و اشاره من رو کشوند توی اتاق.
- احمق ! این چه حرفی بود تو زدی.
- من که حرفی نزدم!
- می دونی این که گفتی یعنی چی!
- نه!
- میگن غوزک پای یک زن ، نشون دهنده وضعیت فرج اون زنه !!!!!
دهنم باز مونده بود و نمی دونستم چی بگم.
- نه خیر این مزخزفات چیه توی میگی . کی گفته ؟ هر کی گفته غلط کرده؟
پریسا یک نگاهی بهم کرد . گفت می خوای بهت بگم کی گفته. پیامبر اسلام گفته .
تکبیییییییییر. الله اکبر. سقوط آزاد من. غیرتی شدم.
- اصلا تو اینا رو از کجا میدونی ؟ چه معنی داره تو اینقدر سر زیادی؟ من که شش سال از تو بزرگترم این چیزا رو نمی دونم.
- اااا ! ولم کن. خانوم دین و زندگی مون برامون سر کلاس گفته. گفت یک روز یک زنی میره پیش حضرت محمد میگه ، من چندین سال بود بچه دار نمی شدم. از لجم نذر کردم اگر بچه دار شدم لخت دور کعبه طواف کنم. حالا زده و من بچه دار شدم. چکار کنم؟ پیامبر هم میگه عیب نداره. دامن پیرهنت رو بزن بالا ، طوری که غوزک پات معلوم باشه و دور کعبه بچرخ . اینطوری هم لخت نشدی و هم نذرت رو به جا آوردی. بعد هم پیامبر می فرماد : هر زنی که غوزک پایش معلوم باشد به منزله لختی آن زن می باشد. تکبیر


بیخود نیست می گن عصر اطلاعاته. خوش به حال اینا! چقدر معلم ها باحال شدن. والا برای ما فقط از غار حرا و نمی دونم تاسوعا عاشورا می گفتن قبلا.! مامان هامون هم که قربونشون برم خجالت می کشیدن اون زمان ها مسائل اینطوری رو برامون شرح بدن. اوضاع طوری بود که بعضی از دوست هامون که زود بلوغ میشدن ، دچار مشکلات بسیار جدی و اساسی می شدن. براشون این شبهه پیش می آمد که دارن می میرن ، یا به بیماری مهلکی دچار شدن. همه اش هم تقصیر این حکومته که انقدر همه چیز رو بسته کرد. یادمه کلاس چهارم دبستان که بودم به خاطر ناآگاهی و بچگی ما حتی کار به جایی کشید که ماجرای ترسناکی به اسم دست خونی پیش آمد. می گفتن یک دست خونی توی چاه توالت وجود داره که وقتی آدم میره اونجا ، میاد بالا و آدم رو می خوره !!!!!!!!!!! من باور نمی کردم. بچه ها من رو بردن توی توالت و خون رو نشونم دادن و بعد همگی فرار کردیم . انقدر هم جیغ کشیدیم و گریه کردیم که داشتیم از حال می رفتیم. خانوم ناظم آمد پیشمون و گفت چطونه بچه ها؟ ما هم در حالی که هق هق میکردیم گفتیم دست خونی دیدیم. اون عوضی هم به جای توضیح دادن به ما خندید و رفت. از اون روز به بعد من که پام رو طرف توالت های مدرسه نمی ذاشتم. خونه هم بین من و مامان دعوا بود سر توالت رفتن. انقدر می ترسیدم که دست خونی بیاد سراغم که حاضر بودم خودم رو خیس بکنم ولی توالت نرم. چند بار از بس بهم فشار آمده بود و حاضر نبودم برم توالت ، خودم رو خیس کردم ، تا آخر سر مامانم که از شستن این همه لباس خسته شده بود ، برام اون موضوعی رو که اینهمهههههه خجالت داشت تعریف کرد. واقعا که ! تازه سرخ هم شده بود. خیالم کلی راحت شد . ولی باز هم تا عادی شدن موضوع اکثر شب ها کابوس دست خونی رو می دیدم و توالت هم که شکر خدا دوباره می رفتم هر کاری داشتم سرپا ، اون هم با شتاب نور انجام میدادم و مثل ملخ از توالت می پریدم بیرون. تازه والدین گرامی هم اونور توالت منتظر تحویل گرفتن من بودن که سکته نکنم.
بله دیگه! ما به خاطر آموزش ناصحیح ....آموزش ناصحیح نه! اصلا عدم آموزش تبدیل شدیم به اینی که می بینید. خوارمون که شیش سال از خودمون کوچیکتره باید مسائل رو برامون توضیح بده.

شبح در مورد ماجرای غوزک خوب نوشته. فعلا وبلاگش خرابه البته.