به خودم شدیدا تبریک می گویم که اینقدر پا در هوا شده ام . تبریک برای زندگی جدید نباتی . مثل آن تبلیغ مزخرف حایر که میگوید:
می شوره ، آب میکشه ، خشک می کنه. می شوره ، آب میکشه ، خشک می کنه می شوره ، آب میکشه ، خشک می کنه و اینقدر تکرار میکنه که آدم میزنه یک کانال دیگه. زندگی من هم شده : می خوره ، درس می خونه ، می خوابه. می خوره ، درس می خونه ، می خوابه می خوره ، درس می خونه ، می خوابه. نکنه بزنم یک کانال دیگه.
بالاخره من کجام. چکار میکنم. کجا می خوام برم. لعنت به این مملکت نا معلوم. من اصلا کی هستم؟؟